مامان بابا مي خوام انگليسي ياد بگيرم


 






 
بسياري از متخصصان معتقدند، زبان آموزي قبل از سن ده سالگي، امکان تلفظ صحيح و تکلم روان را همانند يک فرد بومي به کودکان مي دهد. از همين رو، هر چه کودکان زودتر با زبان دوم آشنا شوند، شانس بيشتري براي تسلط و مهارت در صحبت کردن به دست خواهند آورد.
از سوي ديگر، فراگيري زباني به غير از زبان مادري، پرورش توانايي مادام العمري را براي برقراري ارتباط بيشتر با ديگران فراهم مي کند و سبب گرفتن نمره هاي بهتر در مدرسه و آشنايي کودک با مهارت حل مساله مي شود.

فوايد دانستن زبان دوم
 

يکي از مزاياي مهم تسلط بر زبان دوم، امکان دسترسي به فرصتهاي شغلي بهتر است. ضمن آنکه شخص درک عميق تري نسبت به فرهنگ خود و ساير ملل پيدا مي کند.
بعضي از شواهد نشان مي دهد، کودکاني که با دستور زبان ديگري غير از زبان مادري آشنايي پيدا مي کنند، خلاق تر از ساير همسالان خود هستند و مي توانند مسايل پيچيده را نيز حل کنند.
از جمله فوايد دانستن زبان دوم در جامعه امروز، افزايش رقابت اقتصادي در سطح خارجي، بهبود بخشيدن به ارتباطات جهاني و حفظ و اداره مصالح سياسي و امنيتي يک کشور است.

چرا بهتر است کودک زبان دوم را پيش از دبستان بياموزد ؟
 

تحقيقات نشان داده است، در صورت زبان آموزي کودکان قبل از بلوغ، بچه ها شانس بيشتري براي صحبت کردن به زبان دوم با تلفظ کاملا بومي پيدا مي کنند.
متخصصان علت اين امر را تغييرهاي فيزيکي در مغز به هنگام بلوغ اتفاق مي افتد، مي دانند.
البته واضح است که مثل هر امر ديگري، هر چه بيشتر وقت صرف آموختن کاري بشود، نتايج بيشتري هم به دست مي آيد.
در ضمن آشنايي کودک با فرهنگ ساير ملل موجب گسترش ديدگاهها و طرز نگرش او شده و برايش فرصت برقراري ارتباط با ساير مردم را فراهم مي آورد.

چگونه مي توان زبان بيگانه را به کودک آموخت؟
 

به طور معمول سه روش عمده براي آموزش زبان به کودکان در دنيا وجود دارد.
1- روش غوطه ورسازي: در اين روش براي کودک فرصتي پيش مي آورند که بيشتر وقت خود را در مدرسه به آموزش زبان دوم بپردازد. در برنامه هاي آموزش زبان تمام وقت، که در معدودي از مدارس يا مناطق خاص کشور قابل اجراست، کودکان تمامي موضوعهاي درسي خود از جمله رياضي، علوم اجتماعي و... را به زبان دوم مي آموزد. در روش غوطه ورسازي نيمه وقت که تقريبا به همان روش عمل مي شود، قسمتي از برنامه هاي درس به آموزش زبان دوم اختصاص دارد. کودکاني که با اين روش آموزش مي بينند، مي توانند در زبان دوم مهارت و تسلط کامل پيدا کنند.
2- برنامه هاي « FIES»: اين روش از روشهاي قبل متداول تر است.
در مدارس زبان دوم به صورت يک برنامه درسي متمايز و جداگانه تدريس مي شود. معمولا سه تا پنج ساعت در هفته و بسته به تکرار و تعداد جلسات و فرصتي که در اختيار کودک قرار داده مي شود، مي توان از او انتظار داشت که به مهارت و تسلط لازم در زبان دوم برسد.
3- برنامه هاي « FIEX»: در اين نوع آموزش کودکان به مفهوم کلي با زبان دوم و فرهنگ آن آشنا مي شوند. وقت آموزشي بيشتري صرف بررسي و مطالعه روي زبان دوم يا جمع آوري اطلاعات مربوط به آن مي شود. البته تاکيد اين روش تسلط بر زبان نيست، بلکه سعي مي شود که اطلاعات و مفهوم کلي آن به کودک معرفي شود. اگر چه کودک با يک يا دو ساعت برگزاري جلسات آموزشي تا حدودي به بعضي از تجارب در اين ارتباط دست پيدا مي کند، والدين نبايد از او انتظار فصاحت و رواني در زبان دوم را داشته باشند. اين روش مي تواند پايه و اساس آموزشهاي بعدي در سالهاي آينده باشد. مهمترين نکته تشويق و تقويت علاقه کودک به زبان دوم است. به او نشان دهيد که براي تواناييهايش در صحبت و به کارگيري زبان دوم ارزش قائليد. موسيقي، آثار هنري، داستانها و غذاهاي معروف يا محلي آن کشور را به کودک بشناسانيد.
کودکان بزرگتر هم مي توانند به کمک اينترنت و يا چت در اوقات فراغت، فرصت ارزشمندي براي صحبت به زبان دوم و يا بهبود و تقويت آن و مبادله فرهنگي در آن زبان پيدا کند.
منبع: ماهنامه کودک شماره 63.